ربنا افرغ علینا صبرا
جمعه, ۵ تیر ۱۳۹۴، ۰۳:۰۸ ب.ظ
چندسالی می شود ماه رمضانم شوق دیگر دارد...
امید تحقق شاید ها...
شاید بشود هم نفس شد با شما در زیر طاق آسمان...
شاید بشود افطار را با طعم نگاه شما باز کرد...شاید...
از این همه انتظار سهم من همان نگاه اشک آلودِ صفحه تلویزیون می شود باز؟
حواستان به ترم و سال تحصیلی ام بود آقا؟ یک سال... دوسال..چهار سال...
فرقی نمی کند، چه انتخاب شونده باشم چه انتخاب کننده، وقتی نخواهی انتخاب نمی شوم حتی به اراده ی خودم...
پ.ن:
- چرا باید استادم راجع به ایثار معنوی دقیقا تو همین روزها حرف میزد؟ که فکر کنم اینجا همونجاست که باید بگذرم؟.... نمی تونستم شوق دوستانم رو نادیده بگیرم...
- آخه چرا انقدر سهمیه ها کمه!؟ اون از پارسال اینم از امسال...
- باز هم اویس قرنی ...
- لایق نشده ام که نمی آیم...خودتان دعا کنید شرمنده نباشم... حتی اگر بناست هرگز...
۹۴/۰۴/۰۵