راهی به سوی نور

راهی به سوی نور

الهی به امید تو...
ما از نعمت های تو کفر را بیرون کشیدیم،
تو بیا از بدی های ما خوبی را به ما هدیه کن،
که آن کار ماست "بَدَّلوُا نِعمةَ اللهِ کُفراً"
و این کار تو "یُبَدِّل الله سَیِّئاتِهِم حَسَنات"...



در آغاز هیچ نبود، کلمه بود و آن کلمه خدا بود
و خدا یکی بود و جز خدا هیچ نبود..

حرف هایی هست برای گفتن که اگر گوشی نبود، نمی گوییم.
و حرف هایی هست برای نگفتن،
حرف هایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمی آورند.
و سرمایه ی هرکسی به اندازه ی حرف هایی است که برای نگفتن دارد.
حرف های بی قرار و طاقت فرسا
که همچون زبانه های بی تاب آتشند.
کلماتش هریک انفجاری را در دل به بند کشیده اند.
اینان در جستجوی مخاطب خویشند.
اگر یافتند آرام می گیرند
و اگر نیافتند...
روح را از درون به آتش می کشند.


وبلاگ قبلیم
rahibesoyenor.blogfa.com

پیام های کوتاه
بایگانی
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر




۵ مطلب در مهر ۱۳۹۵ ثبت شده است

 قسمت چهارم:

 

نکات نهفته در عاشورا

1-به جهت زمانی:

امام حسین (ع) را چه زمانی کشتند؟ 200 سال بعد از ظهور اسلام؟یک قرن بعد؟ خیر

از سال 11 که وفات پیامبر(ص) است تا سال61 که شهادت امام حسین(ع) است؛تنها50 سال از نبود پیامبر(ص) می گذرد. یعنی نسل همان نسل بوده، شناخت کافی وجود داشته، قتل نوه پیامبر(ص) اصلا قابل توجیه نبوده است.

 

2- به جهت مکانی:

امام را کجا کشتند؟ نزدیک روم؟حبشه؟یمن؟ ایران؟ جایی که امام را نمی شناختند؟ خیر

امام را تقریبا وسط کشور اسلامی به شهادت رساندند.در مرکز اصلی تجمع شیعیان . چند متری کوفه. جایی که تا چند سال پیش حاکمش امام علی(ع) بود.

 

3- به جهت قاتلین:

چه کسی قاتل است؟مشرکین؟ کفار؟ خیر

مردم کوفه! این ها چه کسانی بودند؟

نکته اول: امام علی(ع)سه جنگ می کنند، جمل،صفین، نهروان. یاران حضرت در این سه جنگ چه کسانی هستند؟ در هر 3 جنگ مردم کوفه امیر المومنین را یاری می کنند.

امام حسین(ع) را چه کسانی به شهادت می رسانند؟ همین مردم کوفه.

خیلی عجیب است. یاران امام علی(ع)، قاتللان پسرش، امام حسین(ع) بودند.

پس هنر نیست بگوییم" ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند" اگر مردی بگو:" ما اهل کوفه نیستیم حسین تنها بماند!"

نکته دوم:کسانی امام را کشته بودند که خودشان از امام برای حضور دعوت کرده بودند. آن هم نه یک نفر، نه ده نفر، نه صد نفر.18000 نفر بیعت کرده بودند برای امدن امام.

 

4-به جهت مقتول:

مقتول کافر است؟ تازه مسلمان است؟نا شناس است؟ خیر

5 بازه از زندگی ایشان را خلاصه مرور کنیم.

یک: سال 3یا 4(ولادت) تا 11:

جایگاه مقتول در آغوش و دوش پیامبر است.

کسی نمی تواند بگوید رابطه مقتول وپیامبر را ندیده، کور هم باشد قطعا شنیده که پیامبر بارها گفتند هر که او را دوست داشته باشد مرا دوست داشته.

دو: سال 11 تا 35: خانه نشینی پدرش(امیر المومنین(ع))

کسی نمی تواند بگوید تلاش های مقتول را برای حقیقت گویی ندیده است.

 نمی تواند بگوید ندیده به هر دو خلیفه(اول و دوم) چطور یادآور جایگاه حقیقی پدرش و غاصب  بودن آن ها شده و...

سه:سال 35 تا 40:دوره خلافت امام علی(ع)

مقتول فرمانده ی سپاه امیر المونین است(پدرش).یاری دهنده حضرت در اداره امور.

چهار: سال 40-49: دوره خلافت امام حسن(ع)(6-7 ماه)+ دوره صلح

تبعیت محض از برادرش" اخی خیر منی"

پنج: سال 49-60 شهادت امام حسن(ع) تا مرگ معاویه:

11سال صلح امام حسن(ع) را ادامه می دهد. در این مدت  هم معاویه می دانست او چه کسی است.یزید تذکر پدر در برخورد نرم با امام حسین(ع) را جدی نگرفت که به آن وقاحت دچار شد. یزید برخلاف پدرش اشتباه محاسباتی کرد.چه کسی گفته یزید احمق بوده؟ او همه چیز را درست چید اما در معادله اش حسین(ع) را نادیده گرفت. درست مثل شاه که در معادله اش خمینی را نادیده گرفته بود.

امام حسین(ع) خراج کاروان یمن تا شام را می گیرد برای نیازمندان ، به معاویه  نامه می زند اموال را من مصادره کردم معاویه نمی تواند کاری کند؛ در جلوی جمع معاویه را مفتضح می کند معاویه نمی تواند عکس العمل نشان دهد و... این است شان و قدرت مقتول.

 

5- به جهت علت قیام:

 امام حسین(ع) نه به خاطر بیعت خواهی یزید قیام کرد( می توانست بیعت نکند، قیام هم نکند، برود سمت یمن) نه به خاطر دعوت مردم کوفه قیام کرد( قبل از رسیدن نامه ها امام از مدینه حرکت کرده بود، یا در منزلگاه زباله که خبر شهادت مسلم را دانست می توانست به راهش ادامه ندهد)

امام حسین(ع) برای اصلی قیام کرد که تمام فرایض با آن اقامه می شوند.چه اصلی؟ امر به معروف و نهی از منکر.

همان اصلی که به خاطرش ما بهتربن امت شدیم. چرا؟چون امر به معروف و نهی از منکر می کنیم.(آیه قرآنش رو فراموش کردم)

حدیث امام حسین(ع) را در این رابطه بخوانید: کلی حرف می شود از آن استخراج کرد.

انی لم اخرج اشدا و لا بطرا(یعنی هدف دار بودن قیام حضرت نه یک قیام آتش فشانی و بی فکر) و مفسدا (یعنی مصلح بودن، برخلاف آنچه گفتند حسین(ع) می خواهد بر هم زننده ی نظم عمومی باشد) و لا ظالما (یعنی عادل است،و حکومت یزید ظلم مطلق است) انما خرجت لطلب اصلاح فی امته جدی (تاکید بر قرابت و اولویت بودن خودش) اریدان آمر بالامعروف و انهی عن المنکر(تاکید برجنبه ی عملی اجرای اسلام) و ان اسیره بسیره( تبلیغ اسلام) جدی و ابی( علاوه بر قرابت و اولویت تاکید بر شیعی بودن)

 

 

6- به جهت کیفیت قتل:

هیچ اصول جنگی اعراب رعایت نشد، ابتدای جنگ تیر باران شد، تن به تن نجنگیدند، آب را بستند، در حالی که مقتول زنده بود به خیمه ها حمله کردند، زنان و کودکان در امان نماندند و....

7- به  جهت ادامه جریان بعد از قتل( پس از حادثه)

حمله به خیمه، آتش زدن خیمه، عبور بازمانده ها از کنار قتلگاه، آذین بستن شهر و نحوه ورود اسرا به شهر، با سه هدف عمده این کارها با اسرا انجام می شود: تحقیر؛ ارعاب سایرین(ترس)؛ انتقام( جمله یزید که می گوید انتقام کشته شدگان بدر و احد را گرفتم)

ولی اسرا کاری می کنند که اولین برگزار کننده عزای امام حسین(ع) خود یزید باشد و عبید الله ودیگران را به خاطر کارشان لعن کند!!!!!!

 

8- به جهت اثر قیام

نتایج و آثار مثبت قیام امام حسین(ع) به اندازه هیچ واقعه ی دیگری نیست.

سه نتیجه بزرگ حصل شده:

یک: جدا کردن حساب اسلام از خلافت

دیگر سگ بازی و شراب و زن بارگی یزید به نام اسلام نمی توانست مطرح شود،چون سیاست دست افرادی افتاده بود که لیاقت دینی نداشتند.

دو: شخصیت دادن به جامعه ی اسلامی

به جامعه ترسو و بی اعتماد به نفسی که صبحش 18 هزار نفر بیعت می کنند و شبش مسلم تنها می ماند، از این جامعه که افرادش بعضا ناچار به جنگ با امام حسین(ع) می شوند، برای اهل بیت دعا و گریه می کنند ولی عمل نه! از همین جامعه قیام توابین و مختار و بعدها زید و... در می آید.

دیگر رسم امام کشی به این فحاعت و علنی بودن  برچیده می شود و امامان بعد را مخفیانه مسموم می کنند ...

سه: عبور و نجات اسلام از مهلکه یزید

 

 

 

۲ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰ ۲۵ مهر ۹۵ ، ۱۱:۰۰
راهی به سوی نور

قسمت سوم


عبرت گیری

1.معنای عبرت:

مصدر عبور-----گذر، متوقف نشدن

عبرت از تاریخ یعنی گذشتن از ظواهر ورسیدن به عمق و پیام تاریخ.

2.ابعاد عبرت:

الف) چه چیز تهدید کننده است(سلبی)

ب) چه چیز لازم است(ایجابی)

مثال: تصادف یک ماشین، دو عبرت در دیدن صحنه تصادف وجود دارد.

یک اینکه بدانیم احتمال تصادف ما را هم تهدید می کند

دو اینکه ببینیم چه کنیم که برای ما اتفاق نیوفتد

3.لزوم تاکید بر عبرت گیری:

تاکید قران:

 در قصه‌های آنان برای صاحبان خرد عبرت است سوره یوسف، آیه 111"لقد کان فی قصصهم عبرة لاولی الالباب"

  نه برای همه، برای اولی الالباب

"لقد خلت من قبلکم سنن فسیروا فی الارض فانظروا کیف کان عاقبة المکذبین"

قبل از شما سنت هائی جریان یافته، پس در زمین بگردید و ببینید عاقبت تکذیب کنندگان چگونه بوده،سوره آل عمران،آیه138 

 

تاکید روایات:

امیرمؤمنان(ع) فرمود:

وَاعْتَبِرْ بِمَا مَضَى مِنَ الدُّنْیَا لِمَا بَقِیَ مِنْهَا فَإِنَّ بَعْضَهَا یُشْبِهُ بَعْضاً   وَآخـِرَهَا لَاحِقٌ بِأَوَّلِهَا وَکُـلُّهَا حَائِلٌ مُفَارِقٌ

از گذشته دنیا برای آیـنـده اش عبـرت بـگـیر زیرا همه اجزای آن شبیه یکدیگرند و انجام آن به آغازش می پیوندد و تماماً دگرگون شونده و رفتنی است

4.موضوع عبرت:

درس آموز ترین و مهمترین حادثه تاریخ

عظمت رزیه گفته شده در زیارت عاشورا  یعنی حادثه ی بزرگ.


 زیارت عاشورا

۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۲۳ مهر ۹۵ ، ۲۲:۲۲
راهی به سوی نور

قسمت دوم:



سوال: چه نگاهی به تاریخ داشته باشیم که بدانیم چطور در برابر حوادث رفتار کنیم؟

 

نگاه ما به تاریخ:   

    1- تاریخ نقلی:  علم به بودن ها، ناظر به هست ها،جزئی، علم به وقایع گذشته( اینکه بدانیم چه سرنوشتی بر اقوام گذشته است. همان تاریخ دبیرستان! خودمان)

مصداق یادگیری: از مرور حوادث و سرنوشت انتخابات 88 می فهمیم وقتی ملت رو 10 ماه در جو انتخابات قرار دادیم، آن هم با تجربه ی گزاره های جدید( مناظرات و رنگ بندی و...) نمی توانیم فردای انتخابات آن ها را از جو خارج کنیم!!!فایده: برای انتخابات بعد تجربه کنیم زودتر فضای کشور رو انتخاباتی نکنیم!(ولی کو گوش شنوا!؟ 3 ماه روی یه نفر تاکید می کنی بعد اصلا می فهمی طرف نمی خواسته بیاد!)

 

   2- تاریخ علمی: علم به قواعد و سنن زندگی گذشتگان، کلی، عقلی، علم به شدن ها(چه باید شوی؟)

مصداق یادگیری:  حضرت آقا در سخنرانی یک فروردین (یادم نمیاد چه سالی) می فرمایند: اگر فشارها بر ما زیاد بشه آنچه تکرار میشه عاشورای حسینی است نه صلح حسنی...

چرا اقا نگفتن مثلا ما مقابله می کنیم؟ نگفتن قیام می کنیم؟ نگفتن مثلا ما یار داریم که مجبور نشیم صلح کنیم؟...چرا این جمله؟

این جمله 50 سال تاریخ رو در خودش خلاصه کرده( اینکه آن زمان چه شرایطی بوده، بصیرت فعلی، شرایط، نیروها، اهمیت موضوع، اصل اسلام و....) که با هیچ جمله ی دیگری قابل انتقال نبود.

 

  3- فلسفه تاریخ: علم به تحولات جوامع از مرحله ای به مرحله ی دیگر(چطور گزاری اتفاق می افتد؟)،از گذشته می گوید ولی به گذشته خلاصه نمی شود. قواعد تاریخی را یاد می دهد و امکان پیش بینی را فراهم می کند. (آینده پژوهی)

مصداق یادگیری: نامه ی امام به گورباچوف و رفتن کمونیسم به موزه های تاریخ مکاشفه امام بود؟ فال گیری بود؟ خیر, ایشان فلسفه تاریخ می دانستند.

قواعد تاریخ می دانستند. آقا می فرمایند اسرائیل 25 سال آینده را نخواهد دید از  روی چه چیزی می گویند؟ از روی قواعد تاریخی! نه مکاشفه .

 

 

نوع نگاه ما به تاریخ در این سلسله نوشته ها از نوع دوم است. به علت بررسی یک دوره خاص و در آوردن سنن و قواعد آن دوره.

 

از نگاه دیگر،وقایع تاریخی را دو دسته می کنیم:

وقایع تاریخی:  1- حادثه: یه جایی، یه کسی، نسبت به دیگری، کاری را کرده.

 

                  2- جریان: مقدماتی کنار هم قرار گرفته اند و منجر به نتیجه ای شده اند.

فایده دسته دوم  آن است که به محض دیدن آن مقدمات می توانیم اتفاق و نتیجه را پیش بینی کنیم و آن را مدیریت کنیم.



نتیجه: عاشورا، صلح امام حسن(ع)، انقلاب اسلامی و ظهور جریان است نه حادثه.

عاشورا 50 سال مقدمه در خود جای داده که باید به دقت بررسی شود، تحلیل شود، چرا که بسیار زیاد به درد امروزمان خواهد خورد.

۰ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰ ۲۰ مهر ۹۵ ، ۱۰:۳۷
راهی به سوی نور

قسمت اول:


چند سال تان است را نمی دانم؟ نمی دانم هم چند محرم را پشت سرگذاشته اید؟

خودم را ولی میشناسم. می دانم محرم پشت محرم می آید وآنچه باید بفهمم را نمیفهمم.

گاهی احساس می کنم در تمامی شور هایم جای شعورعظیمی خالی است.

امسال اما مجبورشدم کمی معلمی کنم و بدبختانه با موضوع محرم!

اینکه می گویم بدبختانه، نه اینکه مشکل فاعلی باشد! نه من قابلیت را نداشتم... اما توفیقی شد اجباری.برای آنکه شرمنده نشوم. شروع کردم به دانستن!

این چند نوشته که عنوان یکسان دارد چکیده ی دانسته های این چند وقت است.

خواستم زکاتش را بپردازم...

 

 

در ابتدا یک سوال باعث همه ی این دانسته ها شد.

چرا؟؟؟

1-   چرا بعد از گذشت تنها 50 سال ، جامعه ی تربیت شده ی تحت نظر پیامبر به این حد از شقاوت می رسند؟فقط 50 سال از ندای پیامبر گذشته است!

سوال بعد:

2-   اینکه حضرت آقا می فرمایند عبرت های عاشورا یعنی چه؟ یعنی آیا با مرور ریشه های عاشورا می شود برای امروزهم مصادیق پیدا کرد؟ آیا می شود ما هم مثال آن ها شویم و امام کُش؟

 


-در نگاه ساده لوحانه و سطحی خواهیم گفت هرگز! ما کجا؟ آن ها کجا!

اما....

این نگاه نشان دهنده عدم اطلاعمان از تاریخ است.چرا قران می گوید عبرت گیری؟ از کجا باید عبرت گرفت و چطور؟آیا تاریخ تکرار می شود و ما محکوم به جبریم؟

کمی تامل.... 

۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۹ مهر ۹۵ ، ۲۱:۲۷
راهی به سوی نور
برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید
۰۳ مهر ۹۵ ، ۱۹:۱۳
راهی به سوی نور