#تعلیم_و_تربیت_در_اسلام
#شهید_استاد_مرتضی_مطهری
در این جا ما دو مسئله داریم: یکی مسئله پرورش عقل و دیگر مسئله علم.
مسئله علم همان آموزش دادن است. «تعلیم» عبارت است از یاد دادن. از نظر تعلیم، متعلّم فقط گیرنده است و مغر او به منزله ی انباری است که یک سلسله معلومات در آن ریخته می شود. ولی در آموزش، کافی نیست که هدف این باشد. امروز هم این را نقص می شمارند که هدف آموزگار فقط این باشد که یک سلسله معلومات، اطلاعات و فرمول در مغز متعلّم بریزد، آن جا انبار بکند و ذهن او بشود مثل حوضی که مقداری آب در آن جمع شده است. هدف معلم باید بالاتر باشد و آن این است که نیروی فکری متعلم را پرورش و استقلال بدهد و قوه ی ابتکار او را زنده کند، یعنی کار معلم در واقع آتشگیره دادن است. فرق است میان تنوری که شما بخواهید آتش از بیرون بیاورید و در آن بریزید تا این تنور را داغ کنید و تنوری که در آن هیزم و چوب جمع است، شما آتشگیره از خارج میاورید، آنقدر زیر این چوب ها و هیزم ها می دهید تا خود این ها کم کم مشتعل بشود و تنور با هیزم خودش مشتعل گردد.
پ.ن: اگر مهم ترین موضوع در عالم تربیت انسان نیست، پس چیه؟
پ.ن۲: خیلی از کتاب های شهید رو برای چندمین بار می خونم و برای چندمین بار می فهمم چققققققدر مدیون ایشونم برای دانسته هام. شادی روحشون صلوات بفرستید لطفا.
