#آسمان_به_زمین_الصاق_شد
از آغاز تا پایان قرون وسطی
حیات متمدن بشری، با وقایع و حوادث اجتماعی و سیاسی شروع نمی شود، نقطه ی آغاز آن تفکر است. تفکر یک طرز تلقی بسیط و دیدکلی به عالم و آدم است که در بین همه ابناء بشر ترویج می شود. هنگامی که یک تفکر جدید یا نسبتا جدید در بین مردم تحقق پیدا می کند، فرهنگی فراگیر می شود، این فرهنگ زمانی که امکان تحقق پیدا کند، مثلا فرصتی برای قدرت یابی اقتصادی و سیاسی مردمان ایجاد شود، آغازگر مسیر تمدن، یعنی ساخت و سازهای مادی آن ها مثل معماری و‌توسعه کمی و... می شوند. بنابر این علت تمدن را باید در فرهنگ و علت فرهنگ را در تفکر جست و جو نمود.
پ.ن: تقریبا در چند سخنرانی اخیر حضرت آقا، تاکید روی کتاب خوانی و تاریخ خوانی خیلی مشهوده! دقیقا به این انگیزه دنبال کتاب تاریخ خوب گشتم. خیلی از آدم های با سواد این مجموعه پنج جلدی رو پیشنهاد دادند.
پ.ن۲: اولین جلدش و خوندم، تا آخر آبان تمومه ان شاءالله!
پ.ن۳: یه چیز جالب فهمیدم! اینکه هر حادثه ای که اتفاق میوفت، باید ازش عبرت گرفت(با رویکرد گذشته نگر) و باید هشدارش رو متوجه شد برای آینده( با رویکرد آینده نگر). حالا با این دیدگاه به حوادث که نگاه کنی، یعنی داری تاریخ رو تحلیل می کنی و از همه ی شاخصه ها برای کنترل خودت و پیش بینی آینده جامعه ات استفاده می کنی و... در واقع این شکلی رفتارهای آدم ها و جوامع قابل پیش بینی میشه.(خیلی بحث جالب و‌مفصلی بود به نظر خودم، مجال نیست همه اش رو بگم...)
پ.ن۴:تاریخ به ما می آموزد که...؟
