خاطرات یک لباس شخصی

#خاطرات_یک_لباس_شخصی

#ص_خ

احمدی نژاد را دوست داشتیم نه به این دلیل که رئیس جمهور بود، بلکه به این دلیل که سپر بلای(تابع محض) آقا شده بود( یا لااقل این طور عنوان می کرد). برای احمدی نژاد می مردیم، نه به این خاطر که اول صحبتش دعای فرج می خواند(که هنوز هم می خواند) بلکه به خاطر این که حزب اللهی بود و خط امامی بودن در گفتار و عملش کاملا آشکار بود....نه ریش احمدی نژاد خواستنی بود و هست، نه چهره اش و نه رأی٢٤میلیونی اش. خلاصه احمدی نژاد بالذات چیزی برای دوست داشتن نداشته و ندارد الّا مطیع محض بودنش(چیزی که این روزها کمتر در عمل و رفتارش دیده می شود).

پ.ن: کتاب مستند نگاری های نویسنده در روزهای پرآشوب فتنه ٨٨ است. 

پ.ن١: خدا لعنت کنه باعث و ‌بانی اتفاقات این چنینی رو، خدا کنه ما جزء اون دسته ای باشیم که تو این فتنه ها مسیر کج نمی کنند.

پ.ن٢: وقتی حق رو شناختی، دیگه معیارت آدم ها نمیشن، که بعدها مجبور بشی روی خطاهاشون چشم ببندی یا توجیه کنی...

پ.ن٣: با آل علی هرکه در افتاد #ور_افتاد.