دیگه عمرا عکس بگیرم باهاتون

این خانم یه خارجیه!خوب؟

با فرهنگ و هنجار و ارزش های شاید متفاوت...

اون اقای پشتشو می بینید؟ نه! نمی بینید

چرا؟

چون این خانم فکر کرده که شاید اون آدم دلش نخواد  به هر علتی عکسش دیده شه....خوب؟

.

.

. 

خوب نداره که....

حالا من موندم، یارو  با اون همه ریش و انگشتر عقیق و یقه ی آخوندی، یا با اون چادر و رو گرفتن و ادعای کار انقلابی گری....

خیلی سخته بفهمی من که توی اون شبکه ها نیستم به خاطر امنیتش و ...( توضیحش محل بحثمون نیست) صد البته دلم نمی خواد عکسم هم باشه! حالا شما هی بگو عکسم رسمی و با چارچوبای دینیه!

نذاریم تو فرهنگمون خیلی چیزا فراموش بشه یا حتی عادی بشه..

آخه واقعا ادم می مونه چی بگه به یه عده!

#با_فرهنگ_باشیم

نکته نوشت: عکسم کاملا درست و حسابی بود! ولی ...کار، کارِ اشتباهی هست

اینچنین غربال می کند

تدبیر کُشی

 با توجه به اینکه در کل این سال ها این اولین باری بود که تشییع پیکر یک شهید انجام می شد و با توجه به اینکه اصلا این حضور جمعیت قابل پیش بینی نبوده و اصلا وقایعی مثل تشییع شهدای غواص و گردهمایی طرفداران روحانی و رییسی را این مِلک در خود ندیده! و با توجه بیشتر به اینکه اصلا امکان مدیریت حمل و نقل عمومی به ویژه مترو ممکن نبوده! و با توجه تر به اینکه شهید حججی همین دو ساعت پیش شهید شدن و اصلا زمان برای برنامه ریزی تشییع وجود نداشت ....و توجهات دیگر زیادتری که اصلا نه حوصله اش را دارم بنویسم نه اعصابش را! لازمه یه خسته نباشید بگم به شهردار، وزارت کشور،سپاه و تمامی دست اندر کارهای محترم که قشنگ معلوم بود تمام تلاششون رو برای هرچه باشکوه تر برگذار شدن مراسم انجام دادند...

عاشورا هنوز شب نشده (7)

بسم الله الرحمن الرحیم

 

ان شاءالله مجموعه یادداشت های تحت عنوان "عاشورا هنوز شب نشده" که از سال قبل شروع به نوشتنش کرده بودیم به مناسبت شروع ماه محرم مجددا در وبلاگ منتشر میشه، برای دسترسی به قسمت های قبل از گوشه سمت چپ، موضوع "عاشورا هنوز شب نشده" را انتخاب کنید.

 

قسمت هفتم:

 

 انواع خواص

 

بعد از مطرح شدن ویژگی های خواص و عوام در قسمت قبل، خواص رو هم به دو بخش تقسیم می کنیم:

خواص اهل حق

خواص اهل باطل

 

خواص اهل حق:

خودِ این دسته مجددا به دو گروه تقسیم می شن

ترجیح دین بر دنیا:

کسانی مثل سلمان، ابوذر، مقداد، عمار و...

ترجیح دنیا بر دین:

مثل  سعدابن ابی وقاص، زبیر و..

نکته مهم این دسته اینکه این ها از اول معلوم نبود که چه عاقبتی خواهند داشت...گاهی که به زبیر فکر می کنم، به این نتیجه می رسم که اون رشادت های زبیر رو من الان هم ندارم وای به حال عاقبتی که اگر مراقبش نباشیم ترسناک تر خواهد بود!

خواص اهل باطل:

کسانی که با فکر تصمیم می گیرند، با شناخت هم عمل می کنند اما در چه جهتی؟

در جهت شکستن حق...

مثل عمروعاص، مثل مروان بن حکم

 

ساده اندیشی است اگر فکر کنیم خوب ما کجا و این دسته کجا؟! الان حس کاذب نگیره مارو که خوب دانشجو که هستیم، انقلابی که هستیم، تشکیلاتی هم که هستیم، تازه هیئت فلانم که می ریم، نماز جمعه هم که یه وقتایی می ریم و... پس الان قطب عالم بشریتیم! نخیر!

معلوم نیست ته این کارا چی میشه!

یعنی الان ما بد تر از ایناییم؟ نه! تمام همت ما باید این باشه که ببینیم چه آفت هایی اون ها رو تهدید می کرد و سعی کنیم که ما دچار نشیم...

تاثیر خواص:

به طور اجمالی میشه گفت خواص این دو تاثیر مهم رو در جامعه دارند:

1-       هنجار سازی: ارزش های جامعه، باید ها و نباید ها توسط آن ها مشخص میشه

( تو پرانتز بگم که مشکل جامعه امروز اینکه حواس مون نیست داریم چه کسایی رو به اشتباه لقب خواص می دیم و بعد این خواص واسه ما هنجار ساز می شن، و وقتی کار از کار گذشت و این الگو ها سبک زندگی و ارزش هاشون رو به جامعه منتقل کردند تازه یادمون میوفته یه کاری کنیم! تازه جالب اون کاریه که می کنیم...

یعنی به جای اینکه بیایم ریشه ها رو قطع کنیم و جلوشو بگیریم از ساقه ها شروع می کنیم... حتما با این مدل کارمون به جایی نمی رسه!)

2-       پیش رو بودن: جلوداری و نقش هدایت کننده بقیه، رهرو

حوزه تاثیر:

 بنا به قدرت افراد متفاوته

 از جاذبه ها، زور و پول و پارتی گرفته تا مهارت هایی مثل فن بیان و تسلط به جنگ روانی و جنس حرف و تازگی و نو بودن و متناسب مخاطب بودن و.. همه رو شامل میشه. می تونه تو خانواده تاثیر بذاره یا دانشگاه یا جامعه و حتی در یک دنیا...

امام علی(ع) می فرمایند مردم سه دسته اند:

1-عالم ربانی(یاد دهنده)

2-کسانی که دنبال یادگیری هستن

3- دسته های پشه!!( تابع هر فریاد)

دسته سوم همان عوامن! عوامی که به نوری و بادی جا به جا می شن

به قول استاد صفایی ما دو اقلیت داریم و یک اکثریت.

اقلیت خوب

اقلیت بد

اکثریت پیرو!

حالا تصور کنید اگر آدم های پیش رو، آدم های خوب باشند یا آدم های بد چه تفاوتی در نتیجه خواهد داشت! وسعت تاثیر فقط در خواص باقی نمی ماند...

قران

#قرآن

#الله

خواندمت

از پس قرن ها فاصله

از پس روزگار غربت و مظلومیت

خواندمت

صفحه صفحه هایی که نسل های قبل ترم خوانده بود

همان بشارت ها

همان انذارها

احکام های مشابه را

داستان هایی که تو هم خوانده بودی

حتی صدها سال قبل

لذتش صدچندان می شود وقتی حس می کنی، کتابی را می خوانی که مولایت خوانده، که اسطوره های زندگیت خوانده...

اشتراکمان در کتاب بی نظیر است...

حالا ما همه به یک وعده دل خوشیم

به یک بشارت شادیم 

و انذارهای مشابه داریم....

و قشنگ ترین آیه ات را بارها زمزمه می کنم...

« الا بذکر الله تطمئن القلوب»

پ.ن:چه شکاف عمیقی بود بینمان...

خدایا زندگی ماراقرانی، مشغله هایمان را قرانی و مرگمان را قرانی مقدر کن...

ایها الرئوف

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

میان مارها!

قرار بود برای کشیده شدن خلخال پای زن یهودی بمیریم...

قرار بود

قرار بود اگر همسایه مان گرسنه بودو شب آسوده سر بر بالین گذاشتیم دیگر مسلمان نباشیم 

قرار بود

کسی چه می دانست، روزی...

میانمار

مسلمانی

آتش

خون

مظلومیت

خفقان همگانی

حقوق بشر

و..

ما 

همچنان

مدعی مسلمانی‌‌...

(به جای عکس:

نتونستم عکسی رو باز کنم که بذارم..همون اندازه کوچیک عکس ها به محض بستن چشم جلوم رژه می رن...اضطرار بیشتر از این؟!!)

پ.ن۱:قبول کنیم که انفعال یه عده مسلمون و سکوتشون باعث میشه یه عده داعشی بشن... انقدر منفعل بودن؟

پ.ن۲: وای از حقارت دغدغه های ما...کم صبری هایمان... دنیا بلرزد از این اتفاق حق دارد! گریه سبک نمی کند این حجم غم را...

بهترین دعا

از تو آن حاجتی را می خواهم ای خدا

که اگر عطا فرمایی، دیگر از هرچه محرومم سازی زیان نکنم

 واگر بر نیاوری هرچه عطا کنی مرا سودی ندهد...

(فرازی از دعای عرفه)

 

روش برداشت از قران

#روش_برداشت_از_قرآن

#علی_صفایی_حائری

عین صاد

راستی ریاضت ها چقدر شکل عوض می کنند. آن وقت‌ها که می‌خواهی مثل بلبل حرف بزنی و خودت را نشان بدهی، باید خفه باشی و هنگامی که حال گفتن نداری و کلمه‌ها برایت وزنه‌های سنگین هستند، باید تا صبح وزنه برداری.

در درونم غوغا بود، خسته بودم. حال من حال گفتن نبود ولی چاره‌ای هم جز گفتن نبود.

آرام ولی بی‌رمق از او پرسیدم: می‌خواهی خوب‌تر بشوی؟

با تمام وجودش جواب داد: بله

گفتم خوبی چیست؟ خوبی، ثروتمند شدن، عالم شدن، قدرتمند شدن، مشهور شدن و محبوب شدن است؟...

گفتم: یک خوبی داریم و یک خوشی، تو کدامش را می خواهی؟ خربزه برای مریض خوش است ولی خوب نیست. دارو برای او خوب است ولی خوش نیست. تو کدام را طالب هستی؟

مجبور بود بگوید: خوبی را می‌خواهم، هر چند ناخوش باشد و گفت.

پرسیدم: خوبی چیست؟ و برای رسیدن به خوبی باید چه بکنی؟

کمکش کردم جواب داد: خوبی آن است که کمبودهای مرا پر کند و کسری مرا جبران کند. به من بدهد، از من نگیرد. این خوبی است، اما راهش را نمی‌دانم.

گفتم: قرآن هم خوبی را نشان می‌دهد، که در این عنوان‌ها و اسم‌ها و این سو رفتن‌ها و این سو آمدن‌ها نیست:

لَّیْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّوا وُجُوهَکُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَٰکِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ... (بقره۱۷۷)

خوبی این نیست که رو به شرق و غرب بیاورید، بلکه خوبی گرایش و عشق به الله و گرایش و عشق به ادامه‌ی انسان و روز دیگر است...

پ.ن: تازه می فهمم چقدر با قران انس نداشتم! ارتباط با امام زمان(عج) فرداها به اندازه ارتباط امروزِ ما با قرانه! یعنی....

پ.ن۲: مدرسه قرانی دانشگاه تهران  گزینه ی خوبی واسه دونستن،ندونستنامونه!

آرزوهای مضحک

یک زمانی فکر می کردم که خوشبختی یعنی داشتن سلامتی، داشتن زندگی خوب و مطمئن، رفاه و آسایش، داماد کردن پسر، عروس کردن دختر، بغل کردن و بوسیدن نوه، داشتن امکانات گردش و تفریح و...چیزهایی از این قبیل.

کمی که بزرگتر شدم و به ارزیابی واقعی تری از قد و قواره و ابعاد دنیا رسیدم، از تعریف های قبلی خودم نسبت به زندگی و‌خوشبختی و سعادت، خنده ام گرفت.

مضحک بودن همه ی آن تعریف ها و آمال و آرزوها یک واقعیت است. ولی واقعیت دیگری هم هست و آن این که همین تعابیر و تعاریف کودکانه و خنده دار، برای عموم مردم، جدی ترین وجه زندگی تلقی می شود و همه تمهیدات و برنامه ریزی ها و جهت گیری ها و تحرکاتشان، برای رسیدن به این اهداف و تعاریف سامان می گیرد.

برای من سالیان متمادی سؤال بود که علت این اشتباه فراگیر چیست؟

چرا همه ی دغدغه‌ی عموم مردم شده است سبقت گرفتن از یکدیگر در مسابقه ای که از بنیان پوچ و بیهوده و بی توجه است؟!

به گمان من، تمام پاسخ سؤالِ به این بزرگی، در یک کلمه خلاصه می شود و آن غفلت است؛ غفلت عمیق و عمومی...

پ.ن: مطلب بخشی بود از کتاب فوق الععععععاده طوفان دیگری در راه است

پ.ن۲: کی می شه نگاه همه انقدر بزرگ بشه!؟

پ.ن۳: آدما تا چندسال باید بگردن تا خودشونو پیدا کنن؟ من گُمَم یا پیدا؟