قسمت دوم:
سوال: چه نگاهی به تاریخ داشته باشیم که بدانیم چطور
در برابر حوادث رفتار کنیم؟
نگاه ما به تاریخ:
1- تاریخ نقلی: علم به بودن ها، ناظر به هست ها،جزئی، علم به
وقایع گذشته( اینکه بدانیم چه سرنوشتی بر اقوام گذشته است.
همان تاریخ دبیرستان! خودمان)
مصداق یادگیری: از مرور حوادث و سرنوشت انتخابات 88 می فهمیم
وقتی ملت رو 10 ماه در جو انتخابات قرار دادیم، آن هم با تجربه ی گزاره های جدید(
مناظرات و رنگ بندی و...) نمی توانیم فردای انتخابات آن ها را از جو خارج کنیم!!!فایده:
برای انتخابات بعد تجربه کنیم زودتر فضای کشور رو انتخاباتی نکنیم!(ولی کو گوش
شنوا!؟ 3 ماه روی یه نفر تاکید می کنی بعد اصلا می فهمی طرف نمی خواسته بیاد!)
2- تاریخ علمی: علم به قواعد و سنن زندگی
گذشتگان، کلی، عقلی، علم به شدن ها(چه باید شوی؟)
مصداق یادگیری: حضرت آقا
در سخنرانی یک فروردین (یادم نمیاد چه سالی) می فرمایند: اگر فشارها بر ما زیاد
بشه آنچه تکرار میشه عاشورای حسینی است نه صلح حسنی...
چرا اقا نگفتن مثلا ما مقابله می کنیم؟ نگفتن قیام می کنیم؟ نگفتن مثلا ما یار
داریم که مجبور نشیم صلح کنیم؟...چرا این جمله؟
این جمله 50 سال تاریخ رو در خودش خلاصه کرده( اینکه آن زمان چه شرایطی بوده،
بصیرت فعلی، شرایط، نیروها، اهمیت موضوع، اصل اسلام و....) که با هیچ جمله ی دیگری
قابل انتقال نبود.
3- فلسفه تاریخ: علم به تحولات
جوامع از مرحله ای به مرحله ی دیگر(چطور گزاری اتفاق می افتد؟)،از گذشته می گوید ولی
به گذشته خلاصه نمی شود. قواعد تاریخی را یاد می دهد و امکان پیش بینی را فراهم می کند. (آینده
پژوهی)
مصداق یادگیری: نامه ی امام به گورباچوف و رفتن کمونیسم به موزه
های تاریخ مکاشفه امام بود؟ فال گیری بود؟ خیر, ایشان فلسفه تاریخ می دانستند.
قواعد تاریخ می دانستند. آقا می فرمایند اسرائیل 25 سال آینده را نخواهد دید
از روی چه چیزی می گویند؟ از روی قواعد
تاریخی! نه مکاشفه .
نوع نگاه ما به تاریخ در این سلسله نوشته ها از
نوع دوم است. به علت بررسی یک دوره خاص و در آوردن سنن و قواعد آن دوره.
از نگاه دیگر،وقایع تاریخی را دو دسته می کنیم:
وقایع تاریخی: 1-
حادثه: یه جایی، یه کسی، نسبت به دیگری، کاری را کرده.
2- جریان: مقدماتی کنار هم قرار گرفته
اند و منجر به نتیجه ای شده اند.
فایده دسته دوم آن است که به محض دیدن آن مقدمات می توانیم
اتفاق و نتیجه را پیش بینی کنیم و آن را مدیریت کنیم.
نتیجه: عاشورا، صلح امام حسن(ع)،
انقلاب اسلامی و ظهور جریان است نه حادثه.
عاشورا 50 سال مقدمه در خود جای داده که باید به
دقت بررسی شود، تحلیل شود، چرا که بسیار زیاد به درد امروزمان خواهد خورد.
