نمی دونم یادتون میاد یا نه...ولی وقتی ایران شروع کرد به حمایت از دولت رسمی سوریه و‌کمک در برابر نیروهای متجاوز مثل داعش، خیلی ها حتی آدم خوب خوباش می گفتن نمیشه،کار تمومه!
اما ما گفتیم مقاوت...
این کلمه رو انقدر گفتیم و خیلی های دیگه اونور عملیش کردن، که چند روز قبل مرد خدا به وعده ی مردونه اش عمل کرد و عراق و سوریه رو از شر سایه منحوس داعش پاک کرد...
و صدالبته یادمون میمونه صحبت های آدم هایی که قرار بود با مذاکره این مشکل رو حل کنن... یادمون می مونه طعنه کنایه هایی که به شهدای مدافع حرم زدن، یادمون می مونه مرز کشی انسانی بین ایران و سوریه و عراق و حتی فرانسه!
یادمون می مونه که ترقه بازی داعش تو مجلس یادمون آورد که نعمت امنیت رو تا از دست ندی قدردانش نیستی...یادمون می مونه که اگه اونجا دفاع نمی کردیم باید تو همدان و کرمانشاه دفاع می کردیم
یادمون می مونه که حضرت آقا گفتن خرمشهر ها در پیش است و ...
یادمون میمونه که تو شادی و جشن و تبریک این اتفاق نصبت به خرمشهر که یه شهر بود و این اتفاق که دو کشوره چقدر کم کاری کردیم، از نهادی مثل صدا و سیما بگیرید تا نهادهای مردمی و تشکلات دانشجویی و...
اما
در آخر
یادمون میمونه که...
در بهار آزادی...جای شهدا خالی است
و یاد شعر آهنگران بخیر...
محسن جان نبودی ببینی شهر آزاد گشته....
