توان این روزها

اصلا شما حق مطلق

قبول...

 

من چه کنم؟

در پس این دادن ها و گرفتن ها دل نبستن هست؟

 

قبول

دل نمی بندم 

ولی 

اطمینان قلبم را شما مهیا کن

خلاء های بعدش را تو‌پر کن 

تو جبران نداشتن ها و نبودن ها و نشدن ها باش...

آنقدر نزدیک 

که از رگ گردن محسوس تر بفهمم قرب را

بودن واحدت را

کریم بودنت را 

این روزها 

زاویه ی دید من به شما 

همین کریم‌ بودنتان هست

همین بی لیاقت عطا کردن هایتان دلخوشم می کند...

من...

این روزها توان درب های بسته را ندارم.

درب های گشایش را برایم نشانه بگذار...