هی اومدم بنویسم
هی پاک کردم...
هی نوشتم
هی گفتم این همه ی اون چیزی که دیدم وحس کردم نیست...
مگه میشه نوشت؟
مگه میشه رابطه ی عبد ومولا رو با کلمات بیان کرد؟
مگه میشه صفای بین الحرمین و پباده روی رووصف کرد؟
مگه اصلا اینجا جای درد و دل های یواشکی من و امام حسینِ(ع)؟
نه...نمیشه
هیچی نمیگم....
فقط
ازت ممنونم که نه به لیاقت خودم، که نه به عدالت خودت
که به لطف وفضلت دعوتم کردی....
پ.ن: عاشق این مداحی ام...دوست داشتید گوش بدید...