زن و بازیابی هویت حقیقی

#زن_و_بازیابی_هویت_حقیقی

#گزیده_بیانات_رهبر_معظم_انقلاب

 

آن‌ها برای اینکه از زن، آن‌چنان موجودی به وجود بیاورند که مورد نظر خودشان است، محتاج این هستند که دائماً مد درست کنند و چشم‌ها و دل‌ها و ذهن‌ها را به همین چیزهای ظاهری و کوته نظرانه مشغول کنند. کسی که به این چیزها مشغول شد، کی به ارزش‌های واقعی خواهد رسید؟

 آن‌هایی که مرزهای دو جنس را به کلی از بین بردند، آزادی جنسی را در عمل، در زبان، در تبلیغات، حتی در فلسفه ترویج کردند باید پاسخ بدهند. نتیجه این شد که با توجه به خوی تجاوزگری طبیعی و قوت طبیعی‌ای که مرد نسبت به زن دارد، زن مظلوم واقع بشود و نسبت به زن حق‌کشی انجام بگیرد. زن را وسیله ای برای فروش کالاهایشان قرار بدهند؛ مثل یک کالا مثل یک متاع! شما این مجلات فرهنگی را نگاه کنید؛ برای فروش یک متاع پیکر لخت یک زن را نشان می دهند! آخر اهانتی از این بالاتر برای یک زن ممکن است؟ آن‌ها باید جواب بدهند...

 

پ.ن: تقریبا یکی از کامل‌ترین کتاب‌ها با موضوع زن، در کلام رهبری که طولانی هم نیست، این کتاب هست.

پ.ن۲: حضرت آقا بارها گفتند در موضوع زن ما طلبکاریم نه پاسخگو، حالا یه عده کلا تا می گی زن، یاد دیه و ارث و مهریه می افتند! قدیمی شده دیگه این حرف‌ها:)

پ.ن۳: یکی از کتاب های خوب منتشر شده به تازگی، به این موضوع پرداخته! معرفیش می.کنم ان شاءالله

ماه به روایت آه

#ماه_به_روایت_آه
#ابوالفضل_زرویی_نصرآبادی

در این سال ها آموخته ام که از گوش نیز، همچون چشم، به دلیل راهی است. وقتی کلام باطل به تکرار از گوش وارد شود و در دل رسوب کند، بودن آن نه فقط مشکل که بعضاً ناممکن است. گوش ما ساکنان بلاد اسلامی، بیش از ۲۰ سال، گذرگاه وهن و لعن علی بن ابیطالب بوده است و دل هامان چنان به این سیاهی خو گرفته است که حتی خاطرات و یادِ نورانیِ وصی پیامبر چشمِ دلِ مان را می‌زند و آزارمان می دهد. اما مگر می شود دیده ها و شنیده ها را از یاد برد؟

 

پ.ن: کتاب بیان زندگی حضرت ابوالفضل از زوایای مختلف است، با وقایعی تازه که شاید کمتر شنیده شده است مانند فرزندان ایشان، همسرشان و...

پ‌ن۲: خدا نویسنده کتاب رو رحمت کند ان شاء الله ، کتاب خیلی خوبی بود. شادی روح نویسنده صلوات...

پ.ن۳:کربلا شنیدنی نیست، کربلا دیدنی است...

سقای آب و ادب

#سقای_آب_و_ادب

#سید_مهدی_شجاعی

آن طلب که در «هَل مِن ناصر یَنصُرنی» است، برای یاری من نیست. من مردم را به یاری خودشان فرا خوانده ام. من مردم را به یافتن خودشان دعوت کرده ام. من آن سرشت الهی مردم‌ام که در دشت غفلتشان فراموش گشته ام. من آن «فِطرتَ الله» ام که «فَطَرَ الناس عَلَیها». من آن خود حقیقی مردم‌ام که مغفول و مهجور مانده‌ام.  من آمده ام که آن پیمان پیشین مردم را، آن پاسخ «اَلَستُ برَبِّکم» را یادشان بیاورم.

ای مردم!

...راجِعوا اَنفُسَکم و عاتِبوها...

پ.ن: حتما حتما حتما کتاب و بخونید، صفحه صفحه اش روضه های جانگدازه....